Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2011

Οι 10 Εντολές του Δημόσιου


1 - Φρόντισε να είσαι πάντα ξεκούραστος και κεφάτος.


2 - Αγάπα το κρεβάτι σου. Είναι ο ναός σου.


3 - Αν δεις κάποιο να ξεκουράζεται, έσω φιλάλληλος. Βοήθησε τον.


4 - Ξεκουράσου το πρωί για να μπορέσεις να κοιμηθείς το βράδυ.


5 - Η εργασία είναι ιερή. Μην την αγγίζεις.


6 - Μην κάνεις αύριο ό,τι μπορείς να κάνεις μεθαύριο.


7 - Σεβάσου την Αρχή της Ήσσονος Προσπαθείας. Μην είσαι εγωιστής. Άσε τους άλλους να κάνουν τη δουλειά σου.


8 - Ηρέμησε. Κανένας δεν πέθανε από ξεκούραση. Ο κόσμος όμως είναι γεμάτος από εργαζόμενους τραυματίες.


9 - Εάν αισθανθείς οίστρο εργασίας ξάπλωσε αμέσως. Θα σου περάσει.


10 - Μη ξεχνάς ότι η εργασία αντιστοιχεί με υγεία. Μη στερείς το λοιπόν την υγεία από τους ασθενείς.


Τελικά λέει το παλιό γνωμικό: «Όποιος εργάζεται πολύ, σφάλει πολύ - Όποιος εργάζεται λίγο, σφάλει λίγο - Όποιος δεν εργάζεται καθόλου, δεν σφάλει - Όποιος δεν σφάλει προάγεται !!

Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου 2011

Κατοχή σε καιρό Ειρήνης;

Μετά τα “έπος του 40”, τη λαμπρά νίκη κατά της Ιταλικής επιθέσεως στην Αλβανία και στη Βόρειο Ήπειρο, κλήθηκε ο “μεγάλος αδελφός” της Ιταλίας, η ναζιστική Γερμανία για βοήθεια. Με πρωτοφανή για το Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο καθυστέρηση και πολλά θύματα, λόγω της σθεναράς αμύνης των Ελλήνων, κατόρθωσαν οι Γερμανοί να καταλάβουν τη χώρα και να εγκατασταθούν, την άνοιξη του 1941, στην Αθήνα.
Αμέσως προχώρησαν στο σχηματισμό κατοχικής κυβέρνησης υπό την προεδρία του αντιστρατήγου Τσολάκογλου, στον οποίον είχαν εμπιστοσύνη, επειδή πρωτοστάτησε στη συνθηκολόγηση στην Ήπειρο παρά την αντίθετη γνώμη του βασιλέως και της κυβέρνησης, η οποία είχε ήδη μεταφερθεί στην Κρήτη.

Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου 2011

Το τρελλό νερό.

Μια φορά, λέγει ο μύθος, ήτανε ένας σουλτάνος, καλός και δίκιος, κ' είχε έναν βεζύρη, που ήτανε κι αυτός καλός και δίκιος, κ' ήτανε κι αστρολόγος.
Μια μέρα ο βεζύρης λέγει του σουλτάνου, πως είδε κάποια σημάδια στον ουρανό πως θα βρέξει στον κόσμο ένα νερό τρελλό, και πως όποιος το πιεί αυτό το νερό, θα τρελλαίνεται. Και πως όλοι οι άνθρωποι που ζούνε στην επικράτειά τους θα το πιούνε και θα χάσουνε τα λογικά τους, και δεν θα νοιώθουνε πια τίποτα, μήτε τι είναι σωστό και τι είναι ψεύτικο, μήτε τι είναι καλό και τι είναι κακό, μήτε τι είναι νόστιμο και τι άνοστο, μήτε τι είναι δίκιο και τι είναι άδικο.
Σαν τ' άκουσε αυτά τα λόγια ο Σουλτάνος, γυρίζει και λέγει στον βεζύρη: "Αφού θα τρελλαθεί όλος ο κόσμος, πρέπει να κοιτάξουμε να μην τρελλαθούμε κ' εμείς, γιατί αλλοιώς πώς θα τους κρίνουμε με δικαιοσύνη;"
Του λέγει ο βεζύρης πως ο λόγος του είναι σωστός και πως θα 'πρεπε να προστάξει να μαζέψουνε από το καλό νερό που πίνανε, και να το φυλάξουνε μέσα στις στέρνες, για να μην πίνουνε από το χαλασμένο και κρίνουνε παλαβά κι άδικα, μα δίκια, όπως έχουνε χρέος.
Έτσι κ' έγινε. Σε λίγον καιρό έβρεξε στ' αλήθεια, και το νερό ήτανε νερό τρελλό, και τρελλαθήκανε όλοι οι άνθρωποι, και δεν γνωρίζανε οι καϋμένοι τι τους γίνεται, κ' είχανε το ψεύτικο για αληθινό, το κακό για καλό, το άδικο για δίκιο. Μα ο σουλτάνος κι ο βεζύρης πίνανε από το καλό νερό που είχανε φυλαγμένο, και δεν τρελλαθήκανε, αλλά κρίνανε τον κόσμο με δικαιοσύνη. Μα ο κόσμος τα 'βλεπε ανάποδα, και δεν ήτανε ευχαριστημένος από την κρίση του σουλτάνου και του βεζύρη, και φωνάζανε πως τους αδικούνε, και κοντεύανε να σηκώσουνε επανάσταση.
Μετά καιρό, σαν είδανε κι αποείδανε, ο σουλτάνος κι ο βεζύρης, χάσανε το κουράγιο τους, και λέγει ο σουλτάνος στο βεζύρη:
"Τούτοι οι φουκαράδες αληθινά χάσανε τα φρένα τους, και τα βλέπουνε όλα ανάποδα κι όπως πάμε, μπορεί και να μας σκοτώσουνε επειδή θέλουμε να τους κρίνουμε με δικαιοσύνη για να ευτυχήσουνε. Το λοιπόν, βεζύρ εφέντη, άιντε να χύσουμε το καλό νερό από τις στέρνες, και να πιάσουμε να πίνουμε κ' εμείς από το τρελλό νερό, να γίνουμε σαν κι αυτούς, και τότε θα μας καταλαβαίνουνε και θα μας αγαπάνε".
Έτσι κι έγινε. Ήπιανε κι αυτοί από το παλαβό νερό και τρελλαθήκανε, και κρίνανε τρελλά και άδικα, κι ο κόσμος απόμενε ευχαριστημένος και πολυχρονίζανε τον σουλτάνο".

Φώτης Κόντογλου - Ευλογημένο Καταφύγιο

Κυριακή 6 Φεβρουαρίου 2011

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ "ΠΑΤΕΡ ΗΜΩΝ"

(Δραματική παρουσίαση)
Τα πρόσωπα: Ένας (ορατός) πιστός (Π) Ο (αόρατος) Θεός (Θ)
Π: "Πάτερ ημών, ο ..."
Θ: Ορίστε!
Π: Μη με διακόπτεις όσο κάνω την προσευχή μου!
Θ: Μα ΕΣΥ Με κάλεσες!
Π: Σε κάλεσα; Δεν Σε κάλεσα καθόλου Εγώ την προσευχή μου έκαμα: "Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς ..."
Θ: Να, πάλιν με φώναξες!
Π: Εγώ;
Θ: Ναι, εσύ Είπες: "Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς" Νάμαι Τί θέλεις;
Π: Μα Σου είπα δεν σκεφτόμουν, δεν είχα σκοπό να Σε καλέσω Εγώ την προσευχή μου έλεγα, το "Πάτερ ημών" Την λέω κάθε μέρα, διότι με κάνει να αισθάνομαι ωραία, όπως ακριβώς αισθάνεται κάποιος που κατώρθωσε αυτά που έβαλε σκοπό να πραγματοποιήσει।
Θ: Εντάξει Συνέχισε τώρα την προσευχή σου ...
Π: "Αγιασθήτω το όνομά Σου ..."
Θ: Για σταμάτα λίγο! Τι θέλεις να πείς;

Σάββατο 5 Φεβρουαρίου 2011

«ΚΑΘΕΥΔΕΤΕ ΤΟ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙ ΑΝΑΠΑΥΕΣΘΕ»!

Οπως δείχνουν τα πράγματα, φαίνεται πια καθαρά πως δεν είναι δυνατόν να υπάρξουν λόγια και επιχειρήματα λογικά ή θεολογικά που θα σταθούν ικανά να πείσουν τους δεισιδαίμονες και περιδεείς θρησκευομένους για το μάταιο έργο του Διαβόλου και του αθλιοτέρου ανθρώπου της ανθρωπό­τητος που θα τον ενσαρκώση και θα τον εμφανί­ση στον κόσμο, δηλαδή του Αντιχρίστου.
Και δεν θα επαρκέση ο όποιος λόγος, γιατί ο φόβος των ανθρώπων αυξάνεται συνεχώς με γεωμετρική πρόοδο, αφού «η αγάπη των πολλών εψύγη», οι καρδιές πέτρωσαν και έγιναν σφιχτές σαν την χούφτα του πιο φιλάργυρου ανθρώπου, γεμάτες από φοβίες, τρόμο και ανασφάλεια.
Άν κοιτάξουμε γύρω μας και θελήσουμε να μάθουμε για το πόσοι άνθρωποι και για ποιά πνευματικά θέματα ενδιαφέρονται, θα διαπιστώσουμε, χωρίς να κουρασθούμε πολύ, ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων που προβληματίζονται και συζητούν μεταφυσικά ή θρησκευτικά θέματα είναι αυτή που ασχολείται και “βασανίζεται” με το θέμα του Αντιχρίστου, με το σφράγισμα και την κυριαρχία του.