Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012

Απόγονοι ποιών προγόνων;

Τό ὄνομα τῆς χώρας μας, τόν τελευταῖο καιρό, ἔχει γίνει πρωτοσέλιδο σέ πάμπολλες μεγάλες καί μικρές ἐφημερίδες τῆς Εὐρώπης. Τά σχόλια πού τό συνοδεύουν δέ, δέν εἶναι καθόλου κολακευτικά. Αὐτό τό ἐπιβεβαιώνουν καί ἄνθρωποι πού ταξιδεύουν σέ Εὐρωπαϊκές χῶρες καί ντρέπονται νά ὁμολογήσουν τήν ἐθνικότητά τους, γιά νά μήν εἰσπράξουν τά εἰρωνικά καί ἀπαξιωτικά σχόλια τῶν Εὐρωπαίων πολιτῶν πού μᾶς θεωροῦν τεμπέληδες καί ἅρπαγες πού τούς βάζουμε νά δουλεύουν αὐτοί ἀντί γιά μᾶς καί τούς ἁρπάζουμε τούς καρπούς τῶν κόπων τους. 
Ὅμως, προτοῦ προλάβουμε νά ἀγανακτήσουμε μέ τήν ἀχαριστία τῶν ἄσπονδων «φίλων» μας, εἶναι καλό νά προσπαθήσουμε νά δοῦμε τόν ἑαυτό μας μέ τό βλέμμα ἑνός αὐστηροῦ ἀντίθετου κριτή. Καί, γιά νά γίνω πιό σαφής, νά σᾶς φέρω τό παράδειγμα μιᾶς Ἑλληνίδας πού ἔκανε αἰσθητή τήν παρουσία της στή Βρετανία καί κέρδισε μιά σημαντική θέση σέ δύο ἐκδόσεις τῶν Times, μιᾶς ἐφημερίδας πού διαβάζεται παγκόσμια, ἔχει τεράστια κυκλοφορία καί εἶναι ἀπό τίς πιό παλιές καί ἔγκυρες ἐφημερίδες
ὁλόκληρου τοῦ πλανήτη. Τόσο πολύ «διαφήμισε» αὐτή ἡ κυρία τό ὄνομα τῆς Ἑλλάδας.

Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2012

Η Εκκλησία ευλογεί όπλα άλλα όχι πολιτικούς;

Mέσα στόν Φεβρουάριο ἀρχίζει καί τό Τριώδιο, αὐτή ἡ κατανυκτική περίοδος τῆς Ἐκκλησίας μας πού κορυφώνεται τήν Κυριακή τοῦ Πάσχα.
Θά ἔπρεπε, λοιπόν, νά καταπιανόμαστε κατά τήν περίοδο αὐ­τή κατ’ ἐξοχήν μέ θέματα Ὀρθοδόξου Θεολογίας, μέ θέματα πού καλλιεργοῦν βαθειά τήν ψυχή καί τίς αἰσθήσεις της. Ὅμως, ἡ ποιμαντική μας εὐθύνη μᾶς ὑπαγορεύει νά μήν ἀκολουθοῦμε τυφλά τίς ἐπιταγές τοῦ Λειτουργικοῦ χρόνου ἀλλά νά ἐξετάζουμε συγχρόνως καί τήν ψυχολογική κατάσταση τῶν ἀνθρώπων καί ἀνα­λόγως αὐτῆς νά ἐνεργοῦμε, εἴτε γράφοντες εἴτε ὁμιλοῦντες πρός αὐτούς, ὥστε οἱ παρεμβάσεις μας νά μήν εἶναι ἐκτός τόπου καί χρόνου ἀλλά νά ἔχουν λόγο, σκοπό καί ὠφέλεια.
Ζῶντας τήν ρευστή κατάσταση πού ἐπικρατεῖ στήν Πατρίδα μας ἀπό τήν πολιτική ἀθλιότητα καί τήν προδοτική συμπεριφορά τῶν κυβερνώντων, πού ὁλοένα κορυφώνεται, δέν δυσκολεύεται κανείς νά διαπιστώση ὅτι ἡ ψυχολογία τῶν ἀνθρώπων κινεῖται σέ ρυθ­μούς «τεταραγμένης» ἕως «λίαν τρικυμιώδους» καταστάσεως. Ἀκόμη καί ἄνθρω­ποι πού προσπαθοῦν νά ζήσουν κατά Θεόν εἶναι ἀνή­συχοι καί δέν τούς ἀφή­νει ἡ ταραχή οὔτε κα­τά τήν ὥρα πού προσεύχονται.