Κυριακή 9 Δεκεμβρίου 2012

Ποιόν Θεό θά διαλέξουμε;



Αὐτή τή χρονιά, περισσότερο ἀπό ποτέ ἄλλοτε, τό χάος ἀνάμεσα στά Χριστούγεννα καί στή Γέννηση τοῦ Χριστοῦ ἔχει μεγαλώσει. Ἡ ἀνθρωπότητα προτιμάει νά λέει ὅτι γιορτάζει τό χειμερινό ἡλιοστάσιο, παρά τή Γέννηση τοῦ Χριστοῦ. Μ’ ἄλλα λόγια, ξαναγυρίσαμε στή λατρεία τοῦ θεοῦ–ἥλιου, πού ἦταν τόσο “τῆς μόδας” στά χρόνια τῆς παρακμῆς τῆς Ρωμαϊκῆς αὐτοκρατορίας. Δηλαδή, προτιμᾶμε νά γιορτάζουμε τήν τροχιά ἑνός ἀστεριοῦ πού δέν εἶναι τίποτα περισσότερο ἀπό μιά διαστημική σκόνη, χαμένη στό χάος τοῦ οὐρανοῦ, παρά νά εὐχαριστήσουμε τόν Θεό Λόγο –Αὐτόν πού ἔφερε στήν ὕπαρξη τά πάντα– γιατί καταδέχτηκε νά γεννηθεῖ σάν ἄνθρωπος. Καί, κατά τά ἄλλα, θεωροῦμε ὅτι ἡ ἀνθρωπότητα ἔχει κάνει πολλά βήματα μπροστά, ἀπό τότε πού λάτρευε τά στοιχεῖα τῆς φύσης καί τά ὀνόμαζε θεούς, γιατί τά φοβόταν!
Φέτος, ὅπως διάβασα, εἰδικοί “ἄθεοι φιλόσοφοι” –μέ πρῶτο τόν περίφημο συγγραφέα πού εἶχε τήν ἀλαζονεία νά ἰσχυρίζεται ὅτι τό βιβλίο του θά καταργήσει ὅλες τίς θρησκεῖες– ἀνέλαβαν ἐκστρατεία “διαφώτισης” τῶν “ἀφελῶν” πού ἐξακολουθοῦν νά πιστεύουν στό “παραμύθι” τῆς Γέννησης. Γι’ αὐτό καί, εἰδικά αὐτόν τόν μῆνα, ὀργανώνουν περιοδεῖες σάν νέοι “ἀπόστολοι” καί δίνουν διαλέξεις ἀθεΐας, ὥστε νά πετύχουν νά διώξουν καί τούς τελευταίους πιστούς ἀπό τίς ἐκκλησίες ὅλων τῶν δογμάτων.

Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2012

Ἡρώδης τό ὑπουργεῖο Παιδείας θέλει νά ἀφανίση τά Θρησκευτικά

Ὅλη ἡ ἀλήθεια γιά τό “φιάσκο” τῶν ἀπαλλαγῶν ἀπό τό μάθημα
Στόν “ἀέρα” οἱ μεθοδεύσεις γιά τήν κατάργησή τους!

 Εἶναι γνωστό σέ ὅλους μας ὅτι οἱ νόμοι στήν Ἑλλάδα διατυ­πώ­νονται μέ ἐσκεμμένη συντακτική πλαδαρότητα, ὥστε νά μήν ἀκριβολογοῦν ἀλλά νά εἶναι διφορούμενοι καί εὐάλωτοι σέ παρερμηνεῖες. Διαμορφώνονται, ὅπως λέει χαρακτηριστικά ὁ λαός μας, γιά νά ἔχουν «παράθυρα»!
Αὐτό, βεβαίως, γίνεται μέ σκοπιμότητα καί ὄχι γιατί ἡ Ἑλλη­νι­κή Βουλή δυσκολεύεται νά συντάξη σαφῆ καί συγκεκριμένα νομοθετήματα, λόγῳ ἐλλειμ­ατικῆς γνώσεως τῆς Ἑλληνικῆς γλώσ­σας, ἀφοῦ στά κείμενα πού τό Κράτος θέλει νά εἶναι ἀμείλικτο –ὅπως, φερ’ εἰπεῖν σέ αὐτά πού ὁρίζουν τό πῶς ἡ Πολιτεία θά «πιῆ τό αἷμα τῶν πολιτῶν» μέ φορολογίες καί περικοπές μισθῶν καί Συν­τάξεων– οἱ ἀσάφειες …«πᾶνε περίπατο»!
Οἱ νομοθετικές ἀσάφειες, παρατηροῦνται, ἐπίσης, ὅταν τό Κρά­τος θέλει νά εὐνοήση τούς «ἡμετέρους» του οἰκονομικούς «μεγα­λο­καρ­χαρίες» μπερδεύοντας τά κριτήρια φορολογίας τους καί δια­φο­ρο­ποιῶντας τα ἀπό τά κριτήρια φορολογίας τῶν “πληβείων” πολιτῶν, ἤ, ὅταν θέλει νά ἀποκλείση κάποιους ἀπό τόν ἐπιχειρησιακό ἤ ἐπεν­δυτικό χῶρο μέ ἀνήθικο τρόπο, ἀλλά …νόμιμα, συμφώνως πρός τό ρηθέν ὑπουργοῦ ὅτι «ἠθικό εἶναι τό νόμιμο»!

Ὁ Ἰησοῦς τῶν αἱρετικῶν καί τοῦ θεάτρου δέν εἶναι ὁ Θεάνθρωπος Χριστός μας!



Oἱ δειλοί τοῦ ἀπατεῶνος αἰῶνος μας ἔκαναν καί πάλι τήν ἐμφάνισή τους παριστάνοντας τούς γενναίους καί τούς προοδευτικούς. Ἀφοῦ δέν ἔχουν τά “κότσια” νά χλευάσουν τόν Μωάμεθ καί τόν Ἀλάχ του, γιατί φοβοῦνται καί τρέμουν τά γιαταγάνια τῶν Μωαμεθανῶν πού... ἐνεδρεύουν γιά τούς “ἀπίστους” καί ὑβριστές, θεώρησαν ἰδανική ἐνασχόληση γιά νά τονώσουν τή μειωμένη αὐτοεκτίμησή τους, νά ξεσπάσουν ἐναντίον τοῦ Ἐσταυρωμένου Χριστοῦ μας. Τόν σατίρισαν, Τόν ἔκαμαν θέατρο καί θεατρική παράσταση. Τόν κατέβασαν στό ἐπίπεδό τους, Τόν φαντασιώθηκαν ὅμοιό τους στήν πιό ταπεινωτική στάθμη γιά τόν ἄνθρωπο, τήν ὁμοφυλοφιλία, καί τότε ἡ κουρελιασμένη αὐτοεκτίμησή τους τούς ἔδωσε τήν ψευδαίσθηση τῆς ὑπεροχῆς!
 
Ἀλήθεια! Δέν ὑπάρχει μεγαλύτερη ἀπόδειξη τοῦ ὅτι ὁ Χριστός εἶναι ὁ Δημιουργός τοῦ παντός ἀφοῦ ἀκόμη καί οἱ ἀποστατήσαντες ἀπ’ Αὐτοῦ –δαίμονες καί ἄνθρωποι– δέν μποροῦν νά παύσουν νά ἀσχολοῦνται μέ Ἐκεῖνον, ἀλλά συνεχῶς περιστρέφονται γύρω Του, ὅπως ὁ δολοφόνος στόν τόπο τοῦ ἐγκλήματός του!
Πολλοί ἦσαν αὐτοί πού ἀντέδρασαν ἀπό ἱερή ἀγανάκτηση –κληρικοί καί λαϊκοί– στή θεατρική παράσταση πού παρουσιάζεται αὐτές τίς μέρες μέ τόν τίτλο «Corpus Christi», καί εἶναι ἐπαινετή ἡ ἀγανάκτησή τους κατά τῆς ἀδικίας, ἀφοῦ ἀγαποῦν τόν Χριστό καί ἡ πνευματική φιλία τους μέ Ἐκεῖνον τούς ὤθησε νά ἀντιδράσουν ἔντονα πρός ἐκείνους πού ἔχουν ἰσοπεδώσει τά πάντα καί ἐπιχειροῦν νά διατρανώσουν τήν βλασφημία καί τήν αἰσχρότητα ὡς δεσπόζουσα παρου­σία στήν πάλαι ποτέ εὐσεβῆ Πατρίδα μας.