Κυριακή 15 Ιουνίου 2014

Ὅταν ἡ ὡριμότητα δέν ἔχει ἡλικία!



Ἐπιμένω στό ὄνειρο

πάρχει ἄνθρωπος
 πού στή ζωή ποτέ
νά μήν ἔχει ὀνειρευτεῖ;
Τό μέλλον νά μήν ἔχει
ὁραματιστεῖ;

Κάποιοι θέλουν πλούσια ζωή,
κάποιοι ἄλλοι, μοναχική.
Τό μόνο πού πρέπει νά κάνεις
εἶναι ... ὑπομονή
 καί τό ὄνειρό σου θά ἐκπληρωθεῖ.

Μήν ἀνησυχεῖς, 
στό ὄνειρό σου, κανείς δέν μπορεῖ νά ἐπιβληθεῖ.
Ζῆσε τό ὄνειρό σου, ὅσο εἶσαι ζωντανός,
 μήν περιμένεις νά περάσει ὁ καιρός!

Ἀλίκη Διαμαντή

Πηγή, Ἑνοριακή Εὐλογία Τεῦχος 142, Ἰούνιος - Ἰούλιος 2014

Τό ὡραιότατο αὐτό ποίημαπού διακρίνεται γιά τήν ὡριμότητά του, ἔγραψε ἡ Ἀλίκη Διαμαντή, μαθήτρια Στ' Δημοτικοῦ, καί ἔλαβε τό δεύτερο βραβεῖο στόν Καλλιτεχνικό διαγωνισμό πού διοργάνωσε τό Γραφεῖο Νεότητος τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν,  στήν κατηγορία: πεζό κείμενο-ποίημα μέ τίτλο «Ἐπιμένω στό ὄνειρο».
Ἡ ζωγραφιά ἐπίσης εἶναι ἔργο τῆς ἰδίας μέ θέμα τόν πόλεμο.

Κυριακή 8 Ιουνίου 2014

Ὁ Καποδίστριας ντροπιάζει τό πολιτικό ἦθος

Συνεχίζοντας τήν ἔρευνα καί ἀξιοποίηση τοῦ ὑλικοῦ πού ἀφορᾶ στόν Ἰ. Καποδίστρια, παρουσιάζουµε µιά πολύ ἐνδιαφέρουσα ἐπιστολή µέσα ἀπό τήν ὁποία ἀναδεικνύεται τό σπάνιο ἦθος, τό «πιστεύω» τοῦ Κυβερνήτη, ἀλλά πάνω ἀπ' ὅλα, ἀποδεικνύεται ἡ ἀπόλυτη ταύτιση λόγων καί ἔργων, πεποιθήσεων καί πράξεων τοῦ Κυβερνήτη.
Μέσα ἀπό τήν ἐπιστολή αὐτή βλέπουµε νά ἀναδύεται ἕνα πολιτικό ἦθος, πού δυστυχῶς ἡ πατρίδα µας δέν γνωρίζει σήµερα. Διαβάζουµε ὅτι ὁ Ἰ. Καποδίστριας ὁλοπρόθυµα βοήθησε τούς Ἕλληνες ὁµοεθνεῖς του, ὅταν ἐκεῖνοι βρίσκονταν σέ δύσκολη θέση, ἀλλά ἡ προσφορά του δέν σταµάτησε ἐκεῖ: σάν στοργικός πατέρας, τούς συµβούλευε καί τούς νουθετοῦσε.

Παρασκευή 6 Ιουνίου 2014

Τό Σουηδικό μοντέλο "ποιμαίνει" τήν Ἑλλάδα!

Ὅσες περιπέτειες καὶ ἂν περάση ἡ Πατρίδα µας φαίνεται πώς δὲν ἐπαρκοῦν γιὰ νὰ ἐπανεύρη τὸ κυρίαρχο συστατικό της, πού ἦταν πάντοτε ἡ προσκόλλησή της στὴν Ἀλήθεια καὶ ὄχι ἡ προσκόλληση σὲ ὑπεροπλίες καὶ οἰκονοµικὰ µεγέθη.
Ἀκόµη καὶ στὰ ἀρχαῖα χρόνια, τότε πού ἡ Ἑλλάδα δὲν κατεῖχε τὴν Ἀπόλυτη Ἀλήθεια, τὸν Σαρκωθέντα Θεόν, ἀλλὰ εἶχε µόνο τὴν πληρέστερη ἀλήθεια ἀπὸ ὅλα τά εἰδωλολατρικὰ ἔθνη, ἀκόµη καὶ τότε εἶχε τὴν λεβεντιὰ νὰ µή σκιάζεται ἀπὸ τὰ πλούτη καὶ τὴν στρατιωτικὴ ὑπεροχὴ τοῦ “πλανητάρχη” τῆς ἀρχαιότητος Πέρση, ἀλλὰ νὰ πιστεύη καὶ νὰ διακηρύττη τὸ «πᾶς µή Ἕλλην, βάρβαρος» καὶ νὰ θυσιάζεται χωρὶς νὰ λογαριάζη τὶς συνέπειες.