Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2015

Πολιτικό Πρόγραμμα Πολιτικής Παράταξης ΚΟΙΝΩΝΙΑ (β')

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

 Ἀπὸ τὸ εὐρὼ στὴν Δραχμὴ
 Διαδικασία ἐπαναφορᾶς Ἐθνικοῦ νομίσματος
Τὰ βήματα ποὺ πρόκειται νὰ ἀκολουθηθοῦν ἔτσι ὥστε νὰ μπορέσουμε μὲ ἀσφάλεια νὰ ἐπιστρέψουμε στὸν ἐθνικὸ νόμισμα, ποὺ εἶναι ἡ ἀπαραίτητη προϋπόθεση τῆς Ἐθνικῆς μας Κυριαρχίας εἶναι τὰ ἑξῆς:
1.       Θὰ ὑπάρξει συνεργασία μὲ χῶρες σκληρῶν νομισμάτων γιὰ τὴν στήριξη τοῦ ἐγχειρήματος ἐπιστροφῆς στὴν Δραχμή. Ἰδιαίτερη σημασία ἔχει νὰ ἀποτυπωθεῖ ἐγγράφως ἡ πρόταση μερίδος τῶν Εὐρωπαίων πολιτικῶν ποὺ ἐπιθυμοῦν τὴν ἔξοδο τῆς χώρας μας ἀπὸ τὴν εὐρωζώνη μὲ ταυτόχρονη παραχώρηση ἐνίσχυσης καὶ προστασία σὲ ἐνδεχόμενα κερδοσκοπικὰ φαινόμενα.
2.       Ἡ νομισματικὴ πολιτικὴ τῆς Τράπεζας τῆς Ἑλλάδος θὰ πρέπει νὰ ἀκολουθήσει, ἀρχικά, μία σταθερὴ συναλλαγματικὴ πολιτική.
3.       Δραχμοποίηση τῶν τραπεζικῶν καταθέσεων ποὺ σήμερα εἶναι σὲ εὐρὼ καὶ ἡ εἰσαγωγὴ τῆς Δραχμῆς στὴν καθημερινὴ κυκλοφορία. Ἡ ἀξία τῆς Δραχμῆς θὰ καθορισθεῖ μὲ τὴν ἰσοτιμία 1 εὐρὼ = 500 Δραχμὲς (μὲ κάποιες μικρὲς ἀποκλίσεις σὺν ἢ πλὴν ἀναλόγως τῶν διεθνῶν οἰκονομικῶν συγκυριῶν), μὲ σκοπὸ τὴν μικρότερη ἀγοραστικὴ ἀπώλεια στὰ χρήματα τῶν Ἑλλήνων.
4.        Γιὰ τὴν ἐνίσχυση τῆς Δραχμῆς καὶ τὴν ἑδραίωση τῆς ἐμπιστοσύνης πρὸς αὐτήν, θὰ ἀκολουθηθεῖ μία οἰκονομικὴ πολιτικὴ αὐστηρῆς δημοσιονομικῆς πειθαρχίας καὶ μηδενικῶν ἐλλειμμάτων καὶ ἐξευρέ-σεως πόρων. Συνεπῶς εἶναι ἀδιανόητο μεταλλεῖα πολυτίμων μετάλ-λων τῆς Πατρίδος μας νὰ τὰ διαχειρίζονται ἰδιωτικὲς ἑταιρεῖες.
5.       Οἱ δραχμοποιημένες συντάξεις καὶ οἱ μισθοὶ θὰ διατηρήσουν τὴν ἀγοραστική τους δύναμη προκειμένου νὰ γίνει ἡ σημερινὴ Δραχμὴ ἀποδεκτὴ ἀλλὰ καὶ γιὰ νὰ κινηθεῖ ἡ ἐσωτερικὴ ἀγοραστικὴ κατανάλωση.

Ἐπιπτώσεις ἀπὸ τὴν ἐπιστροφὴ στὴν Δραχμὴ

1. Ἡ ἐσκεμμένη καινούργια ἰσοτιμία τῆς Δραχμῆς θὰ ἔχει ἐπίπτωση στὸ κόστος τῶν εἰσαγομένων προϊόντων κυρίως τῶν πρώτων ὑλῶν ὅπως τὸ πετρέλαιο. Αὐτὴ θὰ ἐξισορροπηθεῖ μὲ δύο ἁπλὲς κινήσεις:
     i. Θὰ περιορισθοῦν οἱ εἰσαγωγὲς στὸ 20% καὶ θὰ αὐξηθοῦν οἱ ἐξαγωγὲς στὸ 80%, ἐνῶ σήμερα συμβαίνει τὸ ἀντίθετο γιατί ὑπάρχει ἡ δέσμευση τῆς Ε.Ε. ποὺ ἐκείνη καθορίζει τὸ πόσο καὶ ποὺ θὰ ἐξάγει κάθε χώρα, ὅπως ἐπίσης καὶ σὲ ποιὰ τιμὴ θὰ ἀγοράζει καὶ θὰ πωλεῖ τὰ ἀγαθά της.
  
ii. Τὸ πετρέλαιο σήμερα στὴν χώρα μας εἰσάγεται ἀποκλειστικὰ ἀπὸ ἑταιρεῖες Δυτικῶν συμφερόντων. Ἡ ἀποχώρησή μας ἀπὸ τὴν Ε.Ε. θὰ σημάνει αὐτόματα τὴν δυνατότητα ἐπιλογῆς καὶ ἄλλων ἀγορῶν (ὅπως π.χ. τῆς Ρωσικῆς, τῆς Κινεζικῆς, κλπ). Ἔτσι θὰ δοθεῖ ἡ εὐκαιρία στὴν Πατρίδα μας νὰ πετύχει καλύτερες τιμὲς στὰ ἀγαθὰ τὰ ὁποῖα δὲν παράγει ἀλλὰ τῆς εἶναι ἀπαραίτητα.

2. Ἕνας μύθος ποὺ ἐπικρατεῖ εἶναι τὸ ὅτι ἡ Τράπεζα τῆς Ἑλλάδος, προκειμένου νὰ χρηματοδοτήσει τὴν οἰκονομικὴ ἀνάπτυξη, θὰ τυπώσει χρῆμα δημιουργῶντας πληθωριστικὲς τάσεις ποὺ θὰ ἀπειλήσουν τὴν ἀξία τῆς Δραχμῆς. Αὐτὸ ὅπως βλέπουμε ἀπὸ τὰ παραδείγματα τῶν Η.Π.Α. ἀλλὰ καὶ τῆς Ε.Ε. δὲν ἰσχύει, καθὼς καὶ οἱ δύο τυπώνουν διαρκῶς χρῆμα ἀλλὰ δὲν ἐμφανίζεται στὶς οἰκονομίες τους ἡ παραμικρὴ πληθωριστικὴ τάση.

3. Ἡ νέα ἰσοτιμία τῆς Δραχμῆς ἀναμένεται νὰ ἐνισχύσει τὶς ἐξαγωγές, καθ’ ὅτι τὰ Ἑλληνικὰ προϊόντα θὰ εἶναι φθηνότερα. Αὐτὸ δὲν θὰ πρέπει νὰ ἀποτελέσει αἰτία ἐφησυχασμοῦ ἀλλὰ νὰ δώσει τὴν δυνατότητα στὸ κράτος νὰ ἀναδομήσει τὶς μέχρι σήμερα προβληματικὲς δομὲς τῆς παραγωγῆς. 

4.  Τὰ Ἑλληνικὰ προϊόντα θὰ εἶναι φθηνότερα καὶ γιὰ τοὺς Ἕλληνες καθ’ ὅτι τὰ εἰσαγόμενα θὰ εἶναι ἀκριβότερα, ἐφ’ ὅσον ἂν πρόκειται γιὰ προϊόντα ποὺ παράγονται καὶ στὴν Ἑλλάδα, τὰ εἰσαγόμενα θὰ ἔχουν δασμό, ὥστε νὰ προωθοῦνται τὰ ἐγχώρια προϊόντα μας. Αὐτὸ θὰ τονώσει τὸν κύκλο τῆς παραγωγῆς καὶ τῆς κατανάλωσης, πρᾶγμα ποὺ αὐτόματα θὰ σημάνει τὴν ἐπανεκκίνηση τῆς μέχρι σήμερα στάσιμης Ἑλληνικῆς οἰκονομίας.

5.  Θὰ καταργηθεῖ ὁ Εὐρωπαϊκὸς φόρος προστιθέμενης ἀξίας (Φ.Π.Α.) πού εἶναι ἐπιβολὴ τῆς Ε.Ε. Εἰδικότερα, τὸ σύστημα φορολόγησης ποὺ θὰ ἀκολουθηθεῖ περιγράφεται στὴν ἑνότητα «Δημόσια Διοίκηση». 

Περίγραμμα ἀναπτυξιακοῦ προγράμματος Ἑλληνικῆς οἰκονομίας

(Νομοθετικὴ Πράξη γιὰ τὴν Ἀναδόμηση καὶ Ἀνασυγκρότηση τῆς Οἰκονομίας)
Ἡ ἀνάπτυξη τῆς Ἑλληνικῆς οἰκονομίας ἀπαιτεῖ ἀλλαγὴ στὴν ὑπάρχουσα πολιτικοοικονομικὴ κουλτούρα, τὴν ἀναδόμηση τοῦ ὑπάρχοντος Πολιτικοῦ συστήματος καὶ τὴν ἀπρόσκοπτη λειτουργία ἑνὸς βέλτιστου νομο-θεσμικοῦ πλαισίου μακρᾶς διάρκειας, τοὐλάχιστον εἰκοσιπενταετίας. Κανένα πολιτικὸ κόμμα δὲν θὰ μπορεῖ νὰ ἐπιφέρει ἀλλαγὲς στὸ νομοθετικὸ πλαίσιο ποὺ θὰ ἀφορᾶ στὶς δραστηριότητες τῆς οἰκονομίας, παρὰ μόνο ἀφοῦ ἔχει παρέλθει τὸ διάστημα τῆς εἰκοσιπενταετίας.Ἔτσι θὰ μπορέσουν οἱ ἐπενδυτές, ἐγχώριοι καὶ ξένοι,  νὰ  ἐπενδύσουν στὴν  Ἑλληνικὴ οἰκονομία χωρὶς νὰ ἔχουν τὸν φόβο ἀλλαγῆς τῆς κυβέρνησης καὶ κατὰ συνέπεια τῶν νόμων ποὺ θὰ διέπουν τὴν ἐπένδυσή τους.

Οἰκονομικοὶ Τομεῖς

Φυσικὸς πλοῦτος

Πρῶτες ὕλες
Θὰ γίνει ἀναζήτηση καὶ ἐκμετάλλευση κοιτασμάτων καὶ πρώτων ὑλῶν. Προτεραιότητα θὰ ἔχει ὁ καθορισμὸς τῆς Ἑλληνικῆς ΑΟΖ (Ἀποκλειστικὴ Οἰκονομικὴ Ζώνη) καὶ ἡ ἐκμετάλλευσή της ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα μας καὶ ὄχι τὴν Ε.Ε. ἢ τὶς ἑταιρεῖες τῶν Δυτικῶν συμφερόντων.
Βιομηχανοποίηση/Παραγωγὴ Προϊόντων
Τὸ εἶδος καὶ τὸ ἐπίπεδο τῆς βιομηχανίας θὰ ἐξαρτηθεῖ ἀπὸ τὶς ὑπάρχουσες πρῶτες ὕλες καὶ τὸ συγκριτικὸ πλεονέκτημα τῆς Ἑλληνικῆς οἰκονομίας. Συγκεκριμένα:
α. Βαρειὰ βιομηχανία
 Οἱ ὑπάρχουσες πρῶτες ὕλες ποὺ εὐνοοῦν τὴν δημιουργία βαρειᾶς βιομηχανίας θὰ ἀποτελέσουν τὸν ὁδηγό, βάσει τοῦ ὁποίου θὰ ὀργανωθεῖ ἡ ἐπανασύσταση τῆς βιομηχανίας ποὺ κατέστρεψε ἡ εἴσοδός μας στὴν Ε.Ε. Γιὰ παράδειγμα, ἡ ὕπαρξη ἄνθρακος θὰ μποροῦσε νὰ χρησιμοποιηθεῖ γιὰ τὴν παραγωγὴ μηχανημάτων, ἐργαλείων, κλπ. ἤ, ἡ ὕπαρξη λιθίου καὶ μαγνησίου καθιστᾶ δυνατὴ τὴν παραγωγὴ ἀλουμινίου ὑψηλῆς ἐλαστικότητος ποὺ εἶναι ἀπαραίτητο στὴ βιομηχανία ἀεροσκαφῶν.  
β. Ἐλαφρὰ βιομηχανία
Στὴν ἐλαφρὰ βιομηχανία θὰ πρέπει νὰ ἐνταχθεῖ ἡ ἀναδόμηση τῆς γεωργίας, τῆς κτηνοτροφίας καὶ τῆς ἁλιείας ποὺ ἔχουν πληγεῖ καίρια ἀπὸ τῆς εἰσόδου τῆς χώρας μας στὴν Ε.Ε. Οἱ συνεταιρισμοὶ καὶ οἱ κοινοπραξίες ποὺ σήμερα καταστρέφουν καὶ ἐκμεταλλεύονται τὸν κόπο τῶν ἀγροτῶν θὰ καταργηθοῦν καὶ τὰ προϊόντα θὰ διακινοῦνται ἀπ’ εὐθείας ἀπὸ τοὺς παραγωγούς τους ἐὰν αὐτοὶ τὸ ἐπιθυμοῦν. Ὅσοι παραγωγοὶ δὲν ἐπιθυμοῦν ἢ δὲν ἔχουν τὴν δυνατότητα νὰ διακινήσουν μόνοι τὴν παραγωγή τους θὰ ἔχουν ἀρωγὸ τὸ Κράτος τὸ ὁποῖο θὰ δημιουργήσει εἰδικὲς γιὰ τὸν σκοπὸ αὐτὸ Ὑπηρεσίες.
Αὐτὴ ἡ πρωτοβουλία ἔχει πολλαπλὰ ὀφέλη καθώς:
1.       Σταματάει ἡ ἐκμετάλλευση τῶν παραγωγικῶν τάξεων ἀπὸ συνεταιρισμοὺς καὶ κοινοπραξίες ποὺ ἔχουν μοναδικὸ σκοπὸ τὴν οἰκονομικὴ καὶ πολιτικὴ ἐκμετάλλευση ἀπὸ ἐπιτηδείους συνδικαλιστὲς οἱ ὁποῖοι ἐνδιαφέρονται μόνο γιὰ τὴν συλλογὴ κομματικῶν ψήφων καὶ τὴν κατάληψη πολιτικῶν ἀξιωμάτων.
2.       Δίδεται ἡ δυνατότητα στοὺς παραγωγοὺς ποὺ μποροῦν καὶ τὸ ἐπιθυμοῦν νὰ διαθέσουν τὰ προϊόντα τους ὅπως ἐκεῖνοι κρίνουν καὶ χωρὶς νὰ ἐξαρτῶνται ἀπὸ μεσάζοντες.
3.       Οἱ Κρατικὲς Ὑπηρεσίες ποὺ θὰ ἐπιφορτισθοῦν μὲ αὐτὲς τὶς δραστηριότητες θὰ ἀξιοποιήσουν τὸ ὑπάρχον ἔμψυχο δυναμικό του εὐρύτερου δημοσίου τομέως μετατρέποντάς το σὲ παραγωγικὸ ἀντὶ ζημιογόνου ποὺ εἶναι σήμερα. Ἐπιπρόσθετα, θὰ δημιουργήσουν νέες θέσεις ἐργασίας, συμβάλλοντας ἀποφασιστικὰ στὴν προσπάθεια νὰ ἐπιλυθεῖ καὶ τὸ μεῖζον θέμα τῆς ὑψηλῆς ἀνεργίας ποὺ μαστίζει σήμερα τὴν χώρα μας καὶ εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς Δυτικῆς Εὐρωπαϊκῆς οἰκονομικῆς πολιτικῆς.
Τουρισμὸς
Σὲ ὅτι ἀφορᾶ στὸν τουρισμὸ ὡς οἰκονομικὸ παράγοντα ἡ Πατρίδα μας πρέπει νὰ ἐκμεταλλευθεῖ καὶ νὰ προβάλλει ἐκτὸς ἀπὸ τὶς φυσικές της ὀμορφιές, τὰ Ἱερά μας Προσκυνήματα καὶ τὰ θρησκευτικά μας κειμήλια ποὺ μπορεῖ νὰ τὴν μετατρέψουν σὲ Κέντρο τῆς Οἰκουμενικῆς  Ὀρθοδοξίας, ἀλλὰ καὶ τοῦ παγκόσμιου Πολιτισμοῦ προσελκύοντας πλῆθος ἀνθρώπων ἀπὸ ὁλόκληρο τὸν κόσμο. Μέχρι σήμερα οἱ Δυτικόφιλες κυβερνήσεις πολέμησαν ἔμμεσα ἢ ἄμεσα τὴν Ὀρθοδοξία, ποὺ ἀποτελεῖ τὸν πνευματικὸ ἀλλὰ καὶ τὸν ὑλικὸ πλοῦτο τῆς Ἑλλάδος.
Περιβαλλοντολογικὴ οἰκονομία
Σήμερα ὑπάρχουν πολλὲς Ἑλληνικὲς ἀνακαλύψεις καὶ ἐφευρέσεις ποὺ ἔχουν σὰν σκοπὸ τὴν ἐξεύρεση φυσικῶν καὶ ἐναλλακτικῶν πηγῶν ἐνέργειας μὲ ταυτόχρονο σεβασμὸ στὸ περιβάλλον. Τὰ πολιτικὰ καὶ οἰκονομικὰ συμφέροντα ἐμποδίζουν τὴν περαιτέρω ἀνάπτυξη καὶ τὴν ἐξέλιξή τους καὶ φυσικὰ ἀποκλείουν ἀκόμα μία πηγὴ ἐσόδων τοῦ κράτους μέσῳ αὐτῆς τῆς καινοτόμου τεχνολογίας.
Προβάλλοντας τὸν Πολιτισμό μας σὲ συνδυασμὸ μὲ τὴν φύση καὶ τὸ κλίμα της, ἡ Ἑλλάδα μπορεῖ νὰ γίνει Κέντρο Ἀποφάσεων καὶ πρωτοβουλιῶν γιὰ τὴν διάσωση τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος τοῦ πλανήτη.

Οἰκονομικὴ ἀνάπτυξη

Βασικὲς στρατηγικὲς

1.       Ἀναθεώρηση τοῦ ὑπάρχοντος νομοθεσμικοῦ πλαισίου προκει-μένου νὰ διασφαλισθεῖ καὶ νὰ ἐπικυρωθεῖ ἡ καταλληλότητά του γιὰ τὴν βέλτιστη ἀνάπτυξη τῆς οἰκονομίας. Ταυτόχρονα καὶ ὡς προαναφέρθηκε, τὸ πλαίσιο αὐτὸ δὲν θὰ μπορεῖ νὰ τροποποιηθεῖ ἀπὸ καμία κυβέρνηση σὲ διάστημα μικρότερο, τοὐλάχιστον, τῆς εἰκοσιπενταετίας.
2.       Βαρύτητα στὸν Ἀγροτικὸ τομέα. Ἕνα κράτος δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι ἰσχυρὸ καὶ αὐτόνομο ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ δὲν παράγει τὰ σημαντικότερα εἴδη πρώτης ἀνάγκης. Ἡ Ἑλλάδα εἶναι μιὰ εὐλογημένη ἀπὸ τὸν Θεὸ χώρα καὶ ἔχει αὐτάρκεια ὄχι μόνο στὰ εἴδη πρώτης ἀνάγκης ἀλλὰ σὲ ὅτι χρειάζεται ὁ ἄνθρωπος γιὰ νὰ ζήσει πλουσιοπάροχα. Ὁ ἀγροτικὸς τομέας πρέπει νὰ περιφρουρηθεῖ, νὰ ἀπεμπλακοῦν οἱ ἀγρότες ἀπὸ τὴν λογική τῆς Εὐρωπαϊκῆς Κεντρικῆς Τράπεζας Σπόρων ποὺ τοὺς ἐπιβάλλει τὸ τί καὶ σὲ ποιὲς ποσότητες θὰ παράγουν καὶ κυρίως πρέπει νὰ τοὺς ἐπιστραφοῦν καὶ πάλι οἱ κεκτημένες διευκολύνσεις ποὺ εἶχαν τόσα χρόνια σχετικὰ μὲ τὴν ἀγορὰ καυσίμων γιὰ τὰ μηχανήματά τους καὶ τὶς ὁποῖες ἀφαίρεσαν μὲ βάναυσο καὶ σκαιὸ τρόπο οἱ Εὐρωπαϊστὲς κυβερνῶντες.
3.       Ἀνάπτυξη καὶ προστασία τῶν νησιῶν. Ἡ Ἑλλάδα εἶναι μία χώρα καθαρὰ νησιωτικὴ καὶ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ μὴν ὑπάρχει εἰδικὴ μέριμνα καὶ διευκολύνσεις γιὰ τοὺς κατοίκους τους καὶ εἰδικότερα γιὰ τὰ μακρυνὰ καὶ ἀκριτικά. Δὲν εἶναι δυνατὸν στὸν 21ο αἰῶνα νὰ ὑπάρχουν ἀκόμα ἄγονες γραμμὲς καὶ νησιὰ ἀποκομμένα ἀπὸ τὰ μεγάλα ἀστικὰ κέντρα τῆς χώρας, χωρὶς ταυτόχρονα νὰ ἔχουν ἐξασφαλισμένες τὶς βασικὲς συνθῆκες διαβίωσης, ὅπως τὸ νερό, ἡ ἰατρικὴ φροντίδα καὶ ἡ νοσοκομειακὴ περίθαλψη.
4.                Ἐπανασύσταση τῆς βιομηχανίας, ὅπως προαναφέρθηκε.
5.     Σχέσεις Κράτους/Ἰδιωτικοῦ Ἐπιχειρησιακοῦ Τομέα. Βελτιστοποί­η­ση τῆς ἀπόδοσης καὶ τῆς ἀποτελεσματικότητος τοῦ ἰδιωτικοῦ τομέα μέσῳ τῆς ἐλαχιστοποίησης τῆς γραφειοκρατίας, τῆς προστασίας τῶν ἐργαζομένων καὶ τῶν ἐργασιακῶν δικαιωμάτων, τὴν δημιουργία φιλικοῦ περιβάλλοντος γιὰ τὴν ἀνάπτυξη ἐπιχειρήσεων, τὴν ἐλαχιστοποίηση φορολογίας γιὰ τὴν ἐπιχειρησιακὴ ἀνάπτυξη ἰδίως τὴν ἐγχώρια, κλπ.
6.       Ἐκπαίδευση ἐργατικοῦ δυναμικοῦ. Ἐκπαιδευτικὰ προγράμματα γιὰ τὴν ἀναβάθμιση τῶν διαφόρων εἰδικοτήτων ἀλλὰ καὶ τὴν ἐκμάθηση τῶν νέων τεχνολογιῶν.
7.       Ἀνάπτυξη Ἀγορῶν. Κρατικὴ στήριξη τῶν ἐπιχειρήσεων στὴν ἀνεύρεση καὶ ἐκμετάλλευση ξένων Ἀγορῶν ἀλλὰ καὶ στὴν προσέλκυση ξένων κεφαλαίων στὴν Ἑλληνικὴ Ἀγορά.

8.       Ἀνάπτυξη ἐπιχειρησιακῆς καὶ καταναλωτικῆς Παιδείας. Διαμόρ­φω­ση ἐπιχειρησιακῆς καὶ καταναλωτικῆς «συμπεριφορᾶς» ποὺ ἀποσκοπεῖ στὴν καλύτερη παροχὴ ὑπηρεσιῶν καὶ προϊόντων ἀπὸ τὴν πλευρὰ τῶν ἐπιχειρήσεων καὶ στὴν σωστὴ ἀντίδραση τῶν κατα­να­λωτῶν ποὺ ἀποτρέπει φαινόμενα αἰσχροκέρδειας. 

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου