Δευτέρα 14 Μαρτίου 2016

Τό Ἰσλαµικό µέλλον τῆς Εὐρώπης


Τό ὅτι ἡ Ἱστορία ἐπαναλαµβάνεται ‒ἤ ὅτι ἡ Ἱστορία κάνει κύκλους‒ εἶναι κάτι χιλιοειπωµένο, κάτι πού τό λέµε καί τό ξαναλέµε χωρίς, τελικά καί νά τό ἐννοοῦµε. Γιατί, ἄν τό ἐννοούσαµε, θά εἴχαµε µάθει νά ξεχωρίζουµε καί τά συµπτώµατα τοῦ “κύκλου” πού ζοῦµε, ἀφοῦ αὐτός ὁ “κύκλος” ἔχει ἐπαναληφθεῖ κάποια στιγµή καί στό παρελθόν!
Ἀντίθετα, ἐµεῖς ζοῦµε σάν νά εἴµαστε οἱ πρῶτοι ἄνθρωποι πού πάτησαν τό πόδι τους στή γῆ. Μπορεῖ ἑκατοµµύρια ἄνθρωποι πρίν ἀπό µᾶς νά ἔχουν κάνει λάθη καί νά ἔχουν βαδίσει ἕνα δρόµο, πού τούς ἔφερε στήν καταστροφή. Ἐµεῖς θά ἐπαναλάβουµε ἀκριβῶς τά ἴδια καί θά βαδίσουµε µέ σιγουριά καί αὐτοπεποίθηση ἀκριβῶς τόν ἴδιο δρόµο, ἔχοντας τήν ἐλπίδα ὅτι ἐµεῖς θά πετύχουµε κάποιο ἄλλο ἀποτέλεσµα! Τό χειρότερο, ὅµως, εἶναι ὅτι πιστεύουµε µέχρι τό βάθος µας, πώς ἡ ζωή µας εἶναι κάτι πρωτότυπο, κάτι πού δέν ἔχει ἐπαναληφθεῖ ποτέ στή ζωή τοῦ κόσµου. Γιατί ἐµεῖς εἴµαστε οἱ πιό ἔξυπνοι, οἱ πιό σοφοί, οἱ πιό προοδευµένοι καί δέν ὑπάρχει πρόβληµα ἄλυτο γιά ἐµᾶς!
Ἔτσι, ἀκοῦµε ‒µέ µεγάλη ἀπορία‒ νά λέγεται καί νά γράφεται ὅτι τό µεταναστευτικό πρόβληµα εἶναι πρωτοφανές, δέν ἔχει ὑπάρξει ποτέ πρίν µαζική µετανάστευση σέ τέτοια κλίµακα, ἄρα, ἐµεῖς ‒οἱ ἔξυπνοι‒ θά τό ἀντιµετωπίσουµε καί θά τό λύσουµε µέ ἕναν ἀνθρωπιστικό, δίκαιο καί ἀποτελεσµατικό τρόπο, δηλαδή µέ τόν ΤΕΛΕΙΟ τρόπο, πού µόνον ἐµεῖς οἱ τέλειοι θά µπορούσαµε νά βροῦµε!

Ἡ ἀλήθεια εἶναι, ὅµως, ὅτι µεταναστεύσεις λαῶν ἔχουν γίνει πολλές φορές στήν Ἱστορία, καί τό ἀποτέλεσµα εἶναι πάντα το ἴδιο: ἡ κατάληψη καί ἡ ἀφοµοίωση τῶν γηγενῶν πληθυσµῶν ἀπό αὐτούς πού εἰσβάλλουν στά ἐδάφη τους. Ἡ ἴδια ἡ Εὐρώπη, τήν ὁποία θαυµάζουµε τόσο, ἔχει διαµορφωθεῖ ἀπό µιά τέτοια µεγάλη µετανάστευση λαῶν!
Νοµίζουµε ὅτι ἐµεῖς πρῶτοι συλλάβαµε τήν ἰδέα τῆς  ἑνωµένης οἰκουµένης, πού τήν ὀνοµάζουµε παγκοσµιοποίηση καί τήν παρουσιάζουµε σάν τή µόνη λύση γιά µιά ἰδανική ζωή ἐπί γῆς, γιά τήν πραγµατοποίηση τοῦ ὁράµατος τῆς χώρας τῆς Οὐτοπίας, τοῦ ἄπιαστου ὀνείρου πού ἐδῶ καί αἰῶνες κυνηγάει ἡ ἀνθρωπότητα καί πού, µόλις τό ἀγγίξει, τῆς γλιστράει µέσα ἀπό τά δάχτυλά της.
Κάνουµε ὅµως µεγάλο λάθος! Καί, γιά νά µήν πάω πολύ πίσω καί σᾶς κουράσω, θά πάω τόσο πίσω, ὅσο χρειάζεται γιά νά δοῦµε τήν αὐγή τοῦ δικοῦ µας κόσµου, ὅπως τόν ξέρουµε.
Ἡ Ρωµαϊκή αὐτοκρατορία ‒πού ξεκίνησε ἀπό Δηµοκρατία‒ θέλησε νά πετύχει τήν “παγκοσµιοποίηση”, χρησιµοποιῶντας τήν τεχνολογική, οἰκονοµική καί στρατιωτική της ὑπεροχή. Ἕνωσε τήν οἰκουµένη κάτω ἀπό τήν περίφηµη “Pax Romana” καί κυβέρνησε τούς λαούς µέ ὅλους τούς τρόπους: µεταδίδοντάς τους ἕναν ἀνώτερο πολιτισµό, ἕνα ἀνώτερο βιοτικό ἐπίπεδο, ἀλλά καί µέ τήν ἐπιβολή τῆς ἰσχυρότερης στρατιωτικῆς δύναµης πού εἶχε µέχρι τότε γνωρίσει ὁ κόσµος.
Ὡστόσο, ὑπῆρχαν καί οἱ βάρβαροι πού πολιορκοῦσαν τά σύνορά της, πού δέν ἤθελαν νά ὑποταχτοῦν στήν ἀνωτερότητα τῆς Ρωµαϊκῆς ζωῆς, ἤ, ἤθελαν νά ἐκµεταλλευτοῦν αὐτήν τήν “ἀνωτερότητα” µέ τό δικό τους τρόπο. Γαλατικά καί Γερµανικά φῦλα στήν Εὐρώπη, Σκανδιναυικά φῦλα στό βορρᾶ, Κέλτικα φῦλα στή Βρετανία, ἀπασχολοῦσαν συνεχῶς τήν προσοχή τῶν Ρωµαίων αὐτοκρατόρων, οἱ ὁποῖοι κρατοῦσαν τίς ἰσορροπίες ἄλλοτε µέ τό φόβο, ἄλλοτε µέ δωροδοκίες, ἄλλοτε µέ τό νά ἐκµεταλλεύονται τίς ἐσωτερικές διχόνοιες τῶν ἀντιπάλων λαῶν. Ὅλα αὐτά, ὅσο ἡ Ρωµαϊκή αὐτοκρατορία ἦταν ἰσχυρή, ἑνωµένη καί ἀποτελοῦσε ἕνα ἠθικό, οἰκονοµικό καί πολιτισµικό πρότυπο γιά τούς λαούς.
Ὕστερα, ἦρθε ἡ παρακµή. Κυρίως ἠθική παρακµή, ἀποµάκρυνση ἀπό τά Ρωµαϊκά ἰδεώδη καί τίς ἀρετές πού εἶχαν δώσει τόση δύναµη στήν αὐτοκρατορία. Μετά τήν ἠθική, ἀκολούθησε ἡ τελεία παρακµή, σέ ὅλους τούς τοµεῖς.
Τότε, γιά πρώτη ‒καί ὄντως µοναδική φορά‒ στήν Ἱστορία τοῦ κόσµου, ἔζησε ἕνας ἄνθρωπος, πού εἶχε τή δύναµη νά κρατήσει τό ρεῦµα τοῦ ποταµοῦ τῶν λαῶν, κι ἀπό τή φθορά νά ἀναστήσει ἕναν νέο τρόπο ζωῆς. Ἀκόµα ὅµως κι ἕνας γίγαντας σάν αὐτόν τόν ἄνθρωπο ‒τόν  αὐτοκράτορα Κωνσταντῖνο τόν Ἅγιο καί Μέγα, τόν πρῶτο καί µόνο στόν ὁποῖο ἀξίζει νά δοθεῖ ὁ τίτλος τοῦ πλανητάρχη‒ δέν µποροῦσε νά ζήσει γιά πάντα! Ἔτσι, µετά τόν θάνατό του, ἡ παρακµή καί ἡ φθορά γύρισε. Τό 480 µ.Χ. πεθαίνει ὁ Ἰούλιος Νέπος, ὁ τελευταῖος Ρωµαῖος αὐτοκράτορας καί ἡ Εὐρώπη κατακλύζεται σταδιακά ἀπό τούς λαούς πού µέχρι χθές ἐθεωροῦντο βάρβαροι καί τώρα ὀνοµάζουν τούς ἑαυτούς τους Ρωµαίους! Φρᾶγκοι, Βάνδαλοι, Γότθοι, Ὀστρογότθοι, Βησιγότθοι, Σουηβοί, Ἀλανοί ἐγκαθίστανται ἀπό τήν Ἰταλία µέχρι τήν Ἰβηρική χερσόνησο καί τά βόρεια παράλια τῆς Ἀφρικῆς. Ὁ αὐτοκράτορας Ἰουστινιανός πέτυχε γιά λίγο διάστηµα νά ἀνακτήσει κάποια ἐδάφη, πού ὅµως χάθηκαν µετά τό θάνατό του, γιά νά φτάσουµε στό 800, νά στεφθεῖ ἐπίσηµα ὁ Φρᾶγκος Καρλοµάγνος, αὐτοκράτορας τῶν “Ρωµαίων” ἀµφισβητῶντας τόν τίτλο τῶν γνήσιων Ρωµαίων αὐτοκρατόρων τῆς Ἀνατολῆς!
Στή Βρετανία, οἱ “µετανάστες” Ἀγγλοσάξονες ἀπό τό 450 ἀρχίζουν νά ἀφοµοιώνουν τά κέλτικα φῦλα, οἱ Βίκινγκς ἀπό τό 793 ἀρχίζουν νά ἐγκαθίστανται στά παράλια, ἐνῶ οἱ Νορµανδοί, µετά τή µάχη τοῦ  Hastings τό 1066, µεταναστεύουν καί τούς ἀφοµοιώνουν ὅλους!
Γιά νά µή µακρύνω τό λόγο, δέν θά προχωρήσω στίς µεταναστεύσεις τῶν Τουρκικῶν λαῶν καί τό ἀδιάκοπο σφυροκόπηµα τῆς Ἀνατολικῆς Ρωµαϊκῆς αὐτοκρατορίας, µέχρι τήν πτώση της. Ἴσως γράψουµε γι’ αὐτό στήν ἐπέτειο τῆς πτώσης. Δέν νοµίζω πώς ‒ἄν θελήσει νά δεῖ κανείς ἀντικειµενικά καί χωρίς τήν ὑποκειµενικότητα κάποιας πολιτικῆς ἄποψης‒ µπορεῖ νά ὑπάρξει ἀµφιβολία ὅτι ἡ Εὐρώπη βαδίζει πρός τό Ἰσλαµικό µέλλον της. Τά σηµάδια τῆς ἠθικῆς καί οἰκονοµικῆς παρακµῆς εἶναι ὁλοφάνερα. Ἡ σήψη, ἡ βία καί τά ἀδιέξοδα εἶναι συστατικά τῆς κοινωνικῆς καθηµερινῆς Εὐρωπαϊκῆς ζωῆς. Ὁ παλιός κόσµος εἶναι κουρασµένος, ἕτοιµος νά πέσει σάν ὥριµο φροῦτο. Πότε καί ποῦ; Ὁ χρόνος κυλάει ἀδυσώπητα γρήγορα καί ‒δυστυχῶς‒ θά τό δοῦµε!

Γιά σχόλια: ninetta1blogspot.com

Νινέττα Βολουδάκη
«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» Ἀρ. Τεύχους 163
Μάρτιος 2016

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου