Τετάρτη 26 Απριλίου 2017

Η γενεαλογία της πολιτικής


"Η γενεαλογία της πολιτικής είναι συνεχής και γνησια κατά τους προγόνους.
Η αργία εγέννησε την πενιαν.
Η πενία ετικε την πειναν.
Η πείνα παρήγαγε την ορεξιν.
Η ορεξις εγέννησε την αυθαιρεσίαν.
Η αυθαιρεσία εγέννησε την ληστείαν.
Η ληστεία εγέννησε την πολιτικήν.
Ιδού η αυθεντική καταγωγή του τέρατος τούτου. Τότε και τώρα, πάντοτε η αυτή. Τότε διά της βίας, τώρα διά του δόλου και διά της βίας. Πάντοτε αμετάβλητοι οι σχοινοβαται ούτοι οι Αθίγγανοι, οι γελωτοποιοί ούτοι πίθηκοι (καλώ δε ούτω τους λεγομενους πολιτικούς). Μαύροι χαλκεις κατασκευάζοντες δεσμά διά τους λαούς εν τή βαθυζοφω σκοτια του αιωνιου εργαστηρίου των."

Αλεξάνδρου Παπαδιαμάντη
Οι έμποροι των εθνών

Κυριακή 16 Απριλίου 2017

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ

Νάξιοι Μελιστές: Μελίσματα Ψαλτικής (μ΄) Κυριακή του Πάσχα!


Ἀναστάσεως ἡμέρα, καί λαμπρυνθῶμεν τῇ πανηγύρει καί ἀλλήλους περιπτυξώμεθα. Εἴπωμεν, ἀδελφοί, καί τοῖς μισοῦσιν ἡμᾶς· συγχωρήσωμεν πάντα τῇ ἀναστάσει· καί οὕτω βοήσωμεν· Χριστός ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας καί τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι ζωήν χαρισάμενος.

Σήμερον εἶνε ἡ ἡμέρα τῆς Ἀναστάσεως! Ἄς γίνωμεν λαμπροί καί ἀκτινοβολοῦντες πρός χάριν τῆς μεγάλης αὐτῆς ἑορτῆς, καί ἄς ἐναγκαλισθῶμεν ὁ εἷς τόν ἄλλον. Ἄς εἴπωμεν, ἀδελφοί, καί εἰς αὐτούς πού μᾶς μισοῦν: Ἐμπρός, ἄς συγχωρήσωμεν τά πάντα χάριν τῆς Ἀναστάσεως (τοῦ Χριστοῦ)· καί τότε (ἀφοῦ πράξωμεν αὐτό καί συμφιλιωθῶμεν μέ τούς ἐχθρούς μας) ἄς κραυγάσωμεν (χαρμοσύνως): Ὁ Χριστός ἀνέστη ἐκ τῶν νεκρῶν, ἀφοῦ μέ τόν θάνατόν Του κατενίκησε τόν θάνατον, καί ἐχάρισε ζωήν εἰς τούς ἐντός τῶν μνημάτων εὐρισκομένους νεκρούς.
Ἑρμηνεία π. Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου

Σάββατο 15 Απριλίου 2017

ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ


Αποτέλεσμα εικόνας για μεγάλη παρασκευή

Σέ, τόν ἀναβαλλόμενον τό φῶς ὥσπερ ἱμάτιον, καθελών Ἰωσήφ ἀπό τοῦ ξύλου σύν Νικοδήμῳ καί θεωρήσας νεκρόν, γυμνόν, ἄταφον, εὐσυμπάθητον θρῆνον ἀναλαβών, ὀδυρόμενος ἔλεγεν· οἴμοι, γλυκύτατε Ἰησοῦ! ὅν πρό μικροῦ ὁ ἥλιος ἐν σταυρῷ κρεμάμενον θεασάμενος, ζόφον περιεβάλλετο καί ἡ γῆ τῷ φόβῳ ἐκυμαίνετο καί διερρήγνυτο ναοῦ τό καταπέτασμα· ἀλλ' ἰδού νῦν βλέπω σε δι' ἐμέ ἑκουσίως ὑπελθόντα θάνατον. Πῶς σέ κηδεύσω, Θεέ μου; ἤ πῶς σινδόσιν εἰλήσω; ποίαις χερσί δέ προσψαύσω τό σόν ἀκήρατον σῶμα; ἤ ποῖα ἄσματα μέλψω τῇ σῇ ἐξόδῳ, οἰκτίρμον; Μεγαλύνω τά πάθη σου, ὑμνολογῶ καί τήν ταφήν σου σύν τῇ ἀναστάσει, κραυγάζων· Κύριε, δόξα σοι.

Ὅταν ὁ Ἰωσήφ, μαζί μέ τόν Νικόδημον, κατεβίβασεν ἀπό τό ξύλον τοῦ Σταυροῦ Σέ, πού φορεῖς τό φῶς ὡς ἔνδυμα, καί Σέ εἶδε νεκρόν, γυμνόν, ἄταφον, ἤρχισε θρῆνον γεμᾶτον ἀπό πόνον καί κλαίων ἔλεγεν: Ἀλλοίμονον εἰς ἐμέ, γλυκύτατε Ἰησοῦ! Πρίν ἀπό ὁλίγον ὁ ἥλιος, ἐπειδή Σέ εἶδε κρεμάμενον ἐπάνω εἰς τόν Σταυρόν, (ἔχασε τό φῶς του καί) ἐνεδύθη σκότος βαθύ καί ἡ γῆ ἐσείετο ἀπό τρόμον καί τό παραπέτασμα τοῦ Ναοῦ (πού ἐχώριζε τά ἅγια ἀπό τά ἅγια τῶν ἁγίων) ἐσχίζετο εἰς δύο. Ἀλλ' ἰδού τώρα ἐγώ βλέπω ὅτι Σύ ἐδέχθης νά ὑποστῇς τόν θάνατον μέ τήν θέλησίν σου, χάριν ἐμοῦ. Μέ ποῖον θάρρος θά κηδεύσω, Θεέ μου, Σέ (τόν ἀπαθῆ καί ἀθάνατον); Καί μέ ποίαν τόλμην θά περιτυλίξω μέ σινδόνας Σέ (τόν Ὁποῖον δέν χωρεῖ τό σύμπαν); Πῶς δέ νά ἐγγίσω τό πάναγνον Σῶμά Σου μέ τάς (μολυσμένας) χεῖράς μου; Ἤ ποῖα θρηνώδη ἄσματα νά ψάλω κατά τήν ἐκφοράν Σου, ὦ εὔσπλαγχνε Κύριε; Δοξολογῶ τά Πάθη Σου, ἐγκωμιάζω μέ ὕμνους καί τήν ταφήν Σου, μαζί μέ τήν Ἀνάστασίν Σου, καί κραυγάζω: Κύριε, δόξα Σοι!
Ἑρμηνεία π. Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου

Παρασκευή 14 Απριλίου 2017

ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ


Αποτέλεσμα εικόνας για μεγάλη παρασκευή

Σήμερον κρεμᾶται ἐπί ξύλου ὁ ἐν ὕδασι τήν γῆν κρεμάσας. Στέφανον ἐξ ἀκανθῶν περιτίθεται ὁ τῶν ἀγγέλων Βασιλεύς. Ψευδῆ πορφύραν περιβάλλεται ὁ περιβάλλων τόν οὐρανόν ἐν νεφέλαις. Ράπισμα κατεδέξατο ὁ ἐν Ἰορδάνῃ ἐλευθερώσας τόν Ἀδάμ. Ἥλοις προσηλώθη ὁ Νυμφίος τῆς Ἐκκλησίας. Λόγχῃ ἐκεντήθη ὁ Υἱός τῆς Παρθένου. Προσκυνοῦμέν σου τά πάθη, Χριστέ. Δεῖξον ἡμῖν καί τήν ἔνδοξόν Σου ἀνάστασιν.

Σήμερον κρεμᾶται ἐπάνω εἰς τό ξύλον (τοῦ Σταυροῦ) Ἐκεῖνος, πού ἐκρέμασε (κατά τήν δημιουργίαν) τήν γῆν ἐπάνω εἰς τά ὕδατα (τήν περιέβαλε δηλαδή πανταχόθεν μέ τά ὕδατα τῶν θαλασσῶν)! Στέφανον κατεσκευασμένον ἀπό ἀκάνθας περιβάλλεται εἰς τήν κεφαλήν ὁ Βασιλεύς τῶν Ἀγγέλων! Ψευδές βασιλικόν ἱμάτιον ἐνδύεται (πρός ἐμπαιγμόν) Αὐτός, πού ἐνδύει τόν οὐρανόν μέ τάς νεφέλας! Ράπισμα κατεδέχθη Ἐκεῖνος, πού εἰς τόν Ἰορδάνην ποταμόν (βαπτισθείς ὑπό Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου) ἠλευθέρωσε τόν Ἀδάμ (καί τούς ἀπογόνους του ἀπό τήν δουλείαν τῆς ἁμαρτίας καί τήν καταδυναστείαν τοῦ Διαβόλου)! Διά καρφίων ἐκαρφώθη (εἰς τόν Σταυρόν) ὁ Νυμφίος τῆς Ἐκκλησίας! Διά λόγχης ἐτρυπήθη (εἰς τήν πλευράν) ὁ Υἱός τῆς Παρθένου! Προσκυνοῦμεν τά Πάθη σου, Χριστέ! Ἀξίωσέ μας νά ἴδωμεν καί τήν ἔνδοξον Ἀνάστασίν Σου!
Ἑρμηνεία π. Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου

Τετάρτη 12 Απριλίου 2017

ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ


Αποτέλεσμα εικόνας για μεγάλη πέμπτη

Μηδείς, ὦ πιστοί, τοῦ δεσποτικοῦ δείπνου ἀμύητος, μηδείς ὅλως ὡς ὁ Ἰούδας δολίως προσίτω τῇ τραπέζῃ. Ἐκεῖνος γάρ τόν ψωμόν δεξάμενος, κατά τοῦ ἄρτου ἐχώρησε, σχήματι μέν ὤν μαθητής, πράγματι δέ παρών φονευτής· τοῖς μέν Ἰουδαίοις συναγαλλόμενος, τοῖς δέ ἀποστόλοις συναυλιζόμενος· μισῶν ἐφίλει, φιλῶν ἐπώλει τόν ἐξαγοράσαντα ἡμᾶς τῆς κατάρας, τόν Θεόν καί Σωτῆρα τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

Κανείς, ὦ πιστοί, ἄς μή μείνῃ χωρίς νά συμμετάσχῃ εἰς τό Δεῖπνον τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ (εἰς τήν Θ. Εὐχαριστίαν), κανείς ἀπολύτως νά μή προσέλθῃ εἰς τήν Τράπεζαν (τῆς Θ. Κοινωνίας) μέ δόλιον σκοπόν, ὅπως ὁ Ἰούδας. Διότι ἐκεῖνος, ἀφοῦ ἐδέχθη τό ψωμίον (ἀπό τόν Χριστόν), κατόπιν ἐκινήθη μέ ἐχθρικάς διαθέσεις ἐναντίον τοῦ Ἄρτου (τῆς ζωῆς, δηλαδή τοῦ Χριστοῦ). Καί ἐξωτερικῶς μέν ἐφαίνετο ὅτι ἦτο μαθητής τοῦ Χριστοῦ, πραγματικῶς ὅμως παρίστατο (πλησίον τοῦ Διδασκάλου) ὡς δολοφόνος· μαζί μέ τούς (ἐχθρούς τοῦ Κυρίου) Ἰουδαίους ἔχαιρε (διά τήν ἐπικειμένην θανάτωσιν τοῦ Ἰησοῦ), ἀλλά καί μαζί μέ τούς ἀποστόλους (οἱ ὁποῖοι ἠγάπων τόν Ἰησοῦν) συνανεστρέφετο. Ἄν καί ἐμίσει τόν Χριστόν, Τοῦ ἔδιδε φίλημα, καί διά τοῦ φιλήματος ἐπώλει Ἐκεῖνον πού (μέ τήν σταυρικήν Του θυσίαν) μᾶς ἐξηγόρασεν ἀπό τήν κατάραν τοῦ Νόμου (διότι ὁ Νόμος τῆς Π. Διαθήκης περιεῖχε κατάραν ἐναντίον πάντων τῶν παραβατῶν του καί ἑπομένως, ὡς παραβάται του, ἤμεθα ὅλοι κατηραμένοι), ἐπώλει δηλαδή τόν Θεόν καί Σωτῆρα τῶν ψυχῶν μας.
Ἑρμηνεία π. Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου

Τρίτη 11 Απριλίου 2017

ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ

Αποτέλεσμα εικόνας για μεγαλη τεταρτη
Ἡ ἀπεγνωσμένη διά τόν βίον καί ἐπεγνωσμένη διά τόν τρόπον, τό μύρον βαστάζουσα, προσῆλθέ σοι, βοῶσα· μή με τήν πόρνην ἀπορρίψῃς, ὁ τεχθείς ἐκ Παρθένου· μή μου τά δάκρυα παρίδῃς, ἡ χαρά τῶν ἀγγέλων· ἀλλά δέξαι με μετανοοῦσαν, ἥν οὐκ ἀπώσω ἁμαρτάνουσαν, Κύριε, διά τό μέγα σου ἔλεος.

Ἡ γυνή, πού εἶχε τελείως ἀπελπισθῆ (διά τήν σωτηρίαν της) ἐξ αἰτίας τοῦ (ἁμαρτωλοῦ) βίου της καί πού ἦτο στιγματισμένη ἀπό ὅλους ἐξ αἰτίας τῆς (αἰσχρᾶς) διαγωγῆς της, ἦλθε πλησίον σου, Σωτήρ, κρατοῦσα εἰς χεῖρας τό μύρον καί κραυγάζουσα: Μή ἀποδιώξῃς ἐμέ τήν πόρνην Σύ, (ὁ ἀμόλυντος, Σύ) πού ἐγεννήθης ἐκ Παρθένου. Μή παραβλέψῃς τά δάκρυα (τῆς μετανοίας) μου Σύ, πού εἶσαι ἡ χαρά τῶν Ἀγγέλων. Ἀλλά δέξαι μετανοοῦσαν ἐκείνην, πού δέν τήν ἀπεδίωξες καί δέν τήν περιεφρόνησες, ὅταν ἡμάρτανεν (ἀλλά τήν ἠνείχεσο). Δέξαι με, Κύριε, ἕνεκα τῆς μεγάλης εὐσπλαγχνίας Σου.

Ἑρμηνεία π. Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου




Δευτέρα 10 Απριλίου 2017

ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ


Αποτέλεσμα εικόνας για μεγάλη τρίτη

Ὁ τῆς ψυχῆς ραθυμίᾳ νυστάξας οὐ κέκτημαι, Νυμφίε Χριστέ, καιομένην λαμπάδα τήν ἐξ ἀρετῶν καί νεάνισιν ὡμοιώθην μωραῖς, ἐν καιρῷ τῆς ἐργασίας ρεμβόμενος. Τά σπλάχνα τῶν οἰκτιρμῶν σου μή κλείσῃς μοι, Δέσποτα· ἀλλ' ἐκτινάξας μου τόν ζοφερόν ὕπνον, ἐξανάστησον καί ταῖς φρονίμοις συνεισάγαγε παρθένοις εἰς νυμφῶνα τόν σόν, ὅπου ἦχος καθαρός ἑορταζόντων καί βοώντων ἀπαύστως· Κύριε, δόξα σοι.

Νυμφίε Χριστέ, ἐγώ πού ἐφάνην ἀμελής καί ἀπό ὀκνηρίαν τῆς ψυχῆς μου, δέν ἔχω ἀναμμένην τήν λαμπάδα τῶν ἀρετῶν καί ἔγινα ὅμοιος μέ τάς μωράς παρθένους, ρεμβάζων καί ἀδρανῶν κατά τόν χρόνον (τῆς ἐπιγείου ζωῆς μου, πού εἶνε χρόνος) τοῦ πνευματικοῦ ἀγῶνος. Σύ ὅμως, Κύριε, μή μέ στερήσῃς τοῦ ἐλέους Σου καί τῆς εὐσπλαγχνίας Σου, ἀλλά, ἀφοῦ τινάξῃς μακράν ἀπό ἐμέ τόν σκοτεινόν ὕπνον τῆς ἁμαρτίας, σήκωσέ με ἐπάνω καί ὁδήγησέ με μαζί μέ τάς φρονίμους παρθένους ἐντός τῆς αἰθούσης τῶν γάμων Σου (δηλαδή ἐντός τοῦ Παραδείσου), ὅπου ἀκούεται ὁ καθαρός ἦχος τῆς φωνῆς αὐτῶν πού πανηγυρίζουν (ἀπολαύοντες τῆς αἰωνίου μακαριότητος) καί κραυγάζουν ἀκαταπαύστως: Κύριε, δόξα Σοι!
Ἑρμηνεία π. Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου

ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ

Ἐρχόμενος ὁ Κύριος πρός τό ἑκούσιον πάθος, τοῖς ἀποστόλοις ἔλεγεν ἐν τῇ ὁδῷ· ἰδού ἀναβαίνομεν εἰς Ἱεροσόλυμα καί παραδοθήσεται ὁ Υἱός τοῦ ἀνθρώπου, καθώς γέγραπται περί αὐτοῦ. Δεῦτε οὖν καί ἡμεῖς, κεκαθαρμέναις διανοίαις, συμπορευθῶμεν αὐτῷ καί συσταυρωθῶμεν καί νεκρωθῶμεν δι' αὐτόν ταῖς τοῦ βίου ἡδοναῖας· ἵνα καί συζήσωμεν αὐτῷ καί ἀκούσωμεν βοῶντος αὐτοῦ· οὐκέτι εἰς τήν ἐπίγειον Ἱερουσαλήμ διά τό παθεῖν, ἀλλά ἀναβαίνω πρός τόν Πατέρα μου καί Πατέρα ὑμῶν καί Θεόν μου καί Θεόν ὑμῶν· καί συνανυψῶ ὑμᾶς εἰς τήν ἄνω Ἱερουσαλήμ, ἐν τῇ Βασιλεία τῶν οὐρανῶν.

Ἐνῷ ὁ Κύριος ἐβάδιζε πρός τό Πάθος, τό ὁποῖον θά ὑφίστατο μέ τήν θέλησίν Του, ἔλεγε καθ' ὁδόν εἰς τούς ἀποστόλους: Ἰδού ἀναβαίνομεν εἰς τά Ἱεροσόλυμα καί ὁ Υἱός τοῦ ἀνθρώπου θά παραδοθῇ (εἰς ἐκείνους πού θά τόν θανατώσουν), ὅπως ἔχει γραφῆ περί αὐτοῦ (εἰς τάς προφητείας τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης). Ἐμπρός λοιπόν καί ἡμεῖς, ἀφοῦ καθαρίσωμεν τάς διανοίας μας (ἀπό πᾶσαν κακήν σκέψιν), ἄς βαδίσωμεν μαζί μέ Αὐτόν καί ἄς σταυρωθῶμεν μαζί Του καί χάριν Αὐτοῦ ἄς νεκρώσωμεν τόν ἑαυτόν μας ὡς πρός τάς ἡδονάς τοῦ βίου, διά νά ζήσωμεν αἰωνίως μαζί μέ Αὐτόν καί νά Τόν ἀκούσωμεν νά λέγῃ (μετά τήν Ἀνάστασίν Του): Δέν ἀναβαίνω πλέον εἰς τήν ἐπίγειον Ἱερουσαλήμ διά νά ὑποστῶ θυσίαν, ἀλλ' ἀναβαίνω εἰς τόν οὐράνιον Πατέρα μου καί Πατέρα σας καί Θεόν μου καί Θεόν σας καί ἀνυψώνω μαζί μου καί σᾶς εἰς τήν Ἄνω Ἱερουσαλήμ, ἡ ὁποία εὐρίσκεται ἐν τῇ Βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν.
Ἑρμηνεία π. Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου