Μιά συγκλονιστική μαρτυρία...
Χαίρετε. Ὀνομάζομαι Gianna Jessen. Εἶμαι υἱοθετημένη καί ἡ βιολογική μου μητέρα ἦταν δεκαεφτά χρονῶν, ὅταν ἀποφάσισε νά κάνει ἔκτρωση. Ἦταν τότε ἑφτάμισι μηνῶν ἔγκυος καί ὁ γιατρός τή συμβούλευσε νά κάνει αὐτό, πού ὀνομάζεται saline abortion (ἀντικατάσταση τοῦ ἀμνιακοῦ ὑγροῦ μέ ἀλατοῦχο διάλυμα, πού καίει τό παιδί μέσα καί ἔξω). Ἔτσι ἡ μητέρα μου ἀνέμενε νά γεννήσει ἕνα... νεκρό παιδί μέσα σέ εἰκοσιτέσσερις ὧρες.
Χαίρετε. Ὀνομάζομαι Gianna Jessen. Εἶμαι υἱοθετημένη καί ἡ βιολογική μου μητέρα ἦταν δεκαεφτά χρονῶν, ὅταν ἀποφάσισε νά κάνει ἔκτρωση. Ἦταν τότε ἑφτάμισι μηνῶν ἔγκυος καί ὁ γιατρός τή συμβούλευσε νά κάνει αὐτό, πού ὀνομάζεται saline abortion (ἀντικατάσταση τοῦ ἀμνιακοῦ ὑγροῦ μέ ἀλατοῦχο διάλυμα, πού καίει τό παιδί μέσα καί ἔξω). Ἔτσι ἡ μητέρα μου ἀνέμενε νά γεννήσει ἕνα... νεκρό παιδί μέσα σέ εἰκοσιτέσσερις ὧρες.
Πρός μεγάλη ἔκπληξη καί ἀμηχανία ὅλων, δέν βγῆκα νεκρή σ’ αὐτό τόν κόσμο ἀλλά ζωντανή(!), στίς 6 Ἀπριλίου τοῦ 1977 σέ κλινική ἐκτρώσεων τοῦ Λός Ἄντζελες. Αὐτό δέ πού ἀποτελεῖ τέλειο συγχρονισμό τοῦ ἐρχομοῦ μου, εἶναι ὅτι ὁ μαιευτήρας πού ἐνεργοῦσε τήν ἔκτρωση ἦταν ἐκτός ὑπηρεσίας ἐκείνη τή στιγμή κι ἔτσι δέν τοῦ δόθηκε ἡ εὐκαιρία νά ὁλοκληρώσει τό σχέδιό του, πού ἦταν ὁ τερματισμός τῆς ζωῆς μου.
Τήν στιγμή αὐτή πού σᾶς μιλῶ, βρίσκομαι σ’ ἕνα ὄμορφο κυβερνητικό κτίριο καί ξέρω ὅτι στήν ἐποχή πού ζοῦμε δέν εἶναι πολιτικά σωστό νά πεῖς τό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ σέ μέρη σάν κι αὐτό. Τό νά Τόν φέρεις σέ τέτοιες συναντήσεις, μπορεῖ νά κάνει τούς ἄλλους νά νοιώσουν τρομακτικά ἄβολα. Ἀλλά, ….δέν ἐπιβίωσα γιά νά κάνω τόν καθένα νά νοιώθει ἄνετα. Ἐπιβίωσα γιά νά ἀνακατεύω τά πράγματα λίγο καί αὐτό τό ἀπολαμβάνω!
Καί ἔτσι βγῆκα ζωντανή, ὅπως ἤδη εἶπα, μετά ἀπό δεκαοκτώ ὧρες. Ἔπρεπε νά ἤμουν τυφλή, ἔπρεπε νά ἤμουν καμένη, ἔπρεπε νά ἤμουν νεκρή. Καί δέν εἶμαι!
Ξέρετε τί ἐκπληκτική δικαίωση εἶναι τό γεγονός ὅτι ὁ μαιευτήρας πού ἔκανε τήν ἔκτρωση, ἦταν ὑποχρεωμένος νά ὑπογράψει τό πιστοποιητικό γεννήσεώς μου; Ἔτσι ἔμαθα ποῖος εἶναι. Γιά ὅσους τυχόν ὅμως ἔχουν ἀμφιβολίες, τό πιστοποιητικό γράφει: «γεννημένη κατά τή διάρκεια ἐκτρώσεως στό τελευταῖο στάδιο τῆς ἐγκυμοσύνης»… Δέ νικήσανε!... Ἔκανα μία ἔρευνα γιά τόν ἄνθρωπο αὐτόν καί οἱ κλινικές του εἶναι ἡ μεγαλύτερη ἁλυσίδα κλινικῶν στίς Ἡνωμένες Πολιτεῖες, μέ μικτά ἔσοδα 70.000.000 δολάρια τό χρόνο. Διάβασα ἕνα βιβλίο του πού ἔλεγε πώς ἔχει κάνει πάνω ἀπό 1.000.000 ἐκτρώσεις καί θεωρεῖ αὐτό πάθος του. Σᾶς τά λέω αὐτά, Κυρίες καί Κύριοι, γιατί δέν ξέρω ἄν συνειδητοποιήσατε ὅτι βρισκόμαστε σέ μάχη σ’ αὐτόν τόν κόσμο. Εἶναι μία μάχη μεταξύ τῆς ζωῆς καί τοῦ θανάτου. Μέ ποιά πλευρά εἶστε;…
Ἔτσι ἡ νοσοκόμα κάλεσε ἀσθενοφόρο καί μέ μετέφεραν σέ νοσοκομεῖο. Αὐτό εἶναι πραγματικό θαῦμα, διότι συνήθιζαν τότε (μέχρι τό 2002), νά τερματίζουν τήν ζωή ἑνός ἐπιβιώσαντος βρέφους, μέ στραγγαλισμό, ἀσφυξία, νά τό ἀφήνουν νά πεθάνει ἤ νά τό πετοῦν. Τό 2002 ὁ πρόεδρος Bush ὑπέγραψε νόμο γιά νά σταματήσει αὐτή ἡ συνήθεια. Βλέπετε, παίζουμε ἐν οὖ παικτοῖς…
…Εὔχομαι νά μέ μισοῦν τήν ὥρα πού θά πεθάνω, ὥστε νά αἰσθανθῶ τόν Θεό κοντά μου καί νά αἰσθανθῶ πῶς εἶναι νά σέ μισοῦν. Καί τόν Χριστό Τόν μισοῦσαν. Καί ὄχι ὅτι ἐπιδιώκω νά μέ μισοῦν, ἀλλά ξέρω ὅτι ἤδη μέ μισοῦν γιατί κηρύττω ζωή. Καί ἡ ἀποστολή μου κυρίες καί κύριοι, ἀνάμεσα σέ πολλά ἄλλα πράγματα, εἶναι αὐτή. Νά δώσω ἀνθρωπιά σέ μιά ἀντιπαράθεση, πού τήν ταξινομήσαμε μέ ὅλα τά ἄλλα ἀσήμαντα θέματα καί τήν βάλαμε νά περιμένει τήν σειρά της στό ράφι. Ἀφαιρέσαμε τά αἰσθήματά μας κυρίες καί κύριοι, γίναμε σκληρότεροι. Τό θέλετε πραγματικά αὐτό; Πόσο πραγματικά ἐπιθυμεῖτε νά ρισκάρετε γιά νά πεῖτε τήν ἀλήθεια μέ ἀγάπη καί μεγαλοψυχία, νά εἶστε πρόθυμοι νά σᾶς μισοῦν;
Ἔτσι, μετά ἀπό αὐτό τοποθετήθηκα σέ ἵδρυμα ἔκτακτης φροντίδας ὅπου ἀποφάσισαν, διότι δέν τούς ἄρεσα καί πολύ.
Βλέπετε μισήθηκα ἀπό τήν στιγμή τῆς συλλήψεώς μου ἀπό τόσους πολλούς, ἀλλά καί ἀγαπήθηκα ἀπό ἀκόμα πιό πολλούς καί προπάντων ἀπό τόν Θεό. Εἶμαι κόρη Του. Δέν παίζετε μέ τό κορίτσι τοῦ Θεοῦ. Ἔχω ἕνα σημάδι στό μέτωπο, πού προειδοποιεῖ, προσέξτε νά εἶστε καλοί μαζί μου, γιατί ὁ Πατέρας μου διοικεῖ τόν κόσμο!
Μέ πῆραν λοιπόν ἀπό τό «κακό σπίτι» καί μέ πῆγαν σέ ἄλλο, ὄμορφο σπίτι. Στό σπίτι τῆς Πένυ.
Εἶπε, ὅτι τότε ἤμουν δέκα ἑπτά μηνῶν καί εἶχα διαγνωστεῖ μέ αὐτό πού ἐγώ θεωρῶ δῶρο, ἐγκεφαλική παράλυση, ἡ ὁποία δημιουργήθηκε ἀπό τήν ἔλλειψη ὀξυγόνου στόν ἐγκέφαλό μου, καθώς προσπαθοῦσα νά ἐπιβιώσω.
Τώρα εἶμαι ἀναγκασμένη νά τό πῶ αὐτό. Ἐάν ἡ ἔκτρωση εἶναι ἀποκλειστικά θέμα τῶν δικαιωμάτων τῶν γυναικῶν, τότε ποιά ἦταν τά δικά μου δικαιώματα; Πῶς δέν βρέθηκε οὔτε μία ριζοσπαστική φεμινίστρια, νά σηκωθεῖ καί νά φωνάξει γιά τήν καταπάτηση τῶν δικαιωμάτων μου τήν ἡμέρα ἐκείνη; Στήν πραγματικότητα ἡ ζωή μου πνιγόταν στό ὄνομα τῶν δικαιωμάτων τῆς γυναίκας! Ὅταν δέ ἀκούω τό ἀηδιαστικό ἐπιχείρημα ὅτι πρέπει νά κάνουμε ἐκτρώσεις γιατί τό παιδί ἴσως γεννηθεῖ ἀνάπηρο, τότε ἡ καρδιά μου γεμίζει ἀπό τρόμο.
Ὑπάρχουν πράγματα κυρίες καί κύριοι, τά ὁποῖα θά μπορέσετε νά μάθετε μόνο ἀπό τούς ἀδύναμους ἀνάμεσά σας. Καί ὅταν τούς πνίγετε, ἐσεῖς εἶστε αὐτοί πού χάνετε. Ὁ Θεός τους φροντίζει, ἀλλά ἐσεῖς εἶστε αὐτοί πού θά ὑποφέρετε γιά πάντα! Καί τί ἀλαζονεία, τί ἀπόλυτη ἀλαζονεία! Καί ἔχει γίνει καθεστώς σ’ αὐτό τόν κόσμο πού ζοῦμε, οἱ δυνατοί νά ἐξουσιάζουν τούς ἀδύναμους, νά ἀποφασίζουν ποιός ζεῖ καί ποιός πεθαίνει. Τί ἀλαζονεία! Δέν καταλαβαίνετε, ὅτι δέν ἤσαστε ἐσεῖς, πού κάνετε τήν καρδιά σας νά κτυπᾶ; Δέν καταλαβαίνετε, ὅτι δέν κατέχετε τίποτε ἀπό ὅλη τήν ἐξουσία πού νομίζετε ὅτι κατέχετε; Εἶναι τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ πού σᾶς στηρίζει ἀκόμα καί ὅταν τόν μισεῖτε.
…Ἔτσι κοίταξαν τήν ἀγαπημένη μου Πένυ καί τῆς εἶπαν τά … πολύ ἐνθαρρυντικά λόγια: ἡ Gianna θά εἶναι ἕνα τίποτα! Ἀλλά αὐτή τούς ἀγνόησε καί ἄρχισε νά δουλεύει μαζί μου 3 φορές τήν ἡμέρα, καί ἄρχισα νά σηκώνω τό κεφάλι μου καί μετά ἔλεγαν ἡ Gianna ποτέ δέν θά κάνει αὐτό, ποτέ δέν θά κάνει τό ἄλλο. Καί ὅμως στήν ἡλικία τῶν τρισήμισι χρόνων, ἄρχισα νά περπατῶ μέ περπατούρα καί ὀρθοπεδικά στηρίγματα, καί στέκομαι ἐδῶ σήμερα μπροστά σας μέ ἕνα μικρό ὀρθοπεδικό πρόβλημα, χωρίς περπατούρα καί ὀρθοπεδικά στηρίγματα. Πέφτω, μέ χάρη μερικές φορές καί μερικές ἄλλες ἄχαρα, ἐξαρτᾶται ἀπό τήν περίπτωση, ἀλλά ἐργάζομαι γιά τήν Δόξα τοῦ Θεοῦ.
Βλέπετε, κυρίες καί κύριοι, εἶμαι πιό ἀδύναμη ἀπό τούς περισσότερους ἀπό σᾶς, ἀλλά αὐτό εἶναι τό κήρυγμά μου. Πληρώνω ἕνα μικρό τίμημα γιά νά μπορῶ νά διαλαλῶ στόν κόσμο καί νά προσφέρω ἐλπίδα. Στήν παρανόησή μας γιά τό πῶς δουλεύουν τά πράγματα, παρεξηγοῦμε πόσο ὄμορφο μπορεῖ νά εἶναι τό μαρτύριο! Δέν τό προκαλῶ, ἀλλά ὅταν ἔρχεται, ὁ Θεός ἔχει τήν δυνατότητα νά κάνει καί τά πιό ἄθλια πράγματα ὄμορφα.
Ἔχω συναντήσει τήν βιολογική μου μητέρα, ἔχω συγχωρήσει τήν βιολογική μου μητέρα, εἶμαι Χριστιανή. Εἶναι πολύ ταραγμένη γυναίκα καί ἦρθε σέ μία ἐκδήλωση, πού εἶχα πρίν δύο χρόνια, χωρίς προειδοποίηση καί εἶπε: «Γειά σου, εἶμαι ἡ μητέρα σου». Αὐτή ἦταν μία πολύ δύσκολη μέρα, καί ὅμως καθώς ἀνεχόμουν ὅλα αὐτά, πιθανόν νά σκεφτεῖτε ὅτι ἤμουν τρελή, ἀλλά καθόμουν ἐκεῖ καί σκεφτόμουν: «Δέν σοῦ ἀνήκω. Ἀνήκω στόν Χριστό. Εἶμαι τό κορίτσι Του, καί εἶμαι πριγκίπισσα! Ἔτσι δέν ἔχει σημασία τί λές, ὁ θυμός σου, ἡ ταραχή σου καί ἡ ὀργή, δέν εἶναι δικά μου νά τά φυλάξω, δέν εἶναι δικά μου νά τά κρατάω, καί δέν θά τό κάνω».
Θά ἤθελα πρός στιγμήν νά μιλήσω κατ’ εὐθεῖαν στούς ἄντρες πού εἶναι σέ αὐτή τήν αἴθουσα. Ἄντρες εἶστε φτιαγμένοι γιά μεγαλοσύνη. Εἶστε φτιαγμένοι γιά νά ὑψώνετε τό ἀνάστημά σας καί νά φέρεστε ἀντρίκεια. Εἶστε φτιαγμένοι γιά νά ὑπερασπίζεστε τίς γυναῖκες καί τά παιδιά. Ὄχι νά παραμερίζετε καί νά στρέφετε τό κεφάλι σας στήν ἄλλη μεριά, ὅταν γίνεται φόνος καί νά μήν κάνετε τίποτε γι’ αὐτό. Δέν εἶστε φτιαγμένοι γιά νά ἐκμεταλλεύεστε ἐμᾶς τίς γυναῖκες καί μετά νά μᾶς ἀφήνετε μόνες. Εἶστε φτιαγμένοι γιά νά εἶστε εὐγενικοί καί χαριτωμένοι καί μεγάλοι καί δυνατοί καί νά στέκεστε ψηλά, διότι, ἄντρες προσέξτε με: Εἶμαι πολύ κουρασμένη γιά νά κάνω τό δικό σας καθῆκον.
Γυναῖκες, δέν εἶστε φτιαγμένες γιά κακομεταχείριση, δέν εἶστε φτιαγμένες νά κάθεστε ἀγνοῶντας τήν ἀξία καί τήν τιμή σας. Εἶστε φτιαγμένες νά ἀγωνίζεσθε γι’ αὐτό σέ ὅλη σας τήν ζωή. Τώρα εἶναι ἡ εὐκαιρία σας, τώρα θά δείξετε τί ἄνθρωποι εἶστε. Ἔχω ἐμπιστοσύνη ἄντρες, ὅτι θά ἀνταποκριθεῖτε στήν πρόκληση καί θά ἀρθεῖτε στό ὕψος τῶν περιστάσεων.
Στούς πολιτικούς, πού ἀκοῦν, ἰδιαίτερα στούς ἄντρες, θά πῶ τό ἑξῆς: εἶστε φτιαγμένοι γιά μεγαλοσύνη καί ἀφῆστε τήν διπλωματία στήν ἄκρη. Προορισμός σας εἶναι νά ὑπερασπίζεστε ὅ,τι εἶναι σωστό καί καλό. Αὐτή ἡ νεαρή κοπέλα πού στέκεται στό βῆμα σᾶς λέει: τώρα εἶναι ἡ ὥρα σας. Τί εἴδους ἄνθρωποι θέλετε νά εἶστε, ἄνθρωποι μέ ἐμμονή στήν δική τους δόξα ἤ ἄνθρωποι μέ ἐμμονή στήν δόξα Τοῦ Θεοῦ; Ἔφτασε ἡ στιγμή νά πάρετε θέση. Αὐτή εἶναι ἡ δική σας ὥρα. Ὁ Θεός θά σᾶς βοηθήσει, ὁ Θεός θά εἶναι μαζί σας. Σᾶς δίνετε ἡ εὐκαιρία νά δοξάσετε καί νά τιμήσετε τόν Θεό.
Θά τελειώσω μέ αὐτό: Μερικοί ἴσως εἶναι ἐνοχλημένοι διότι μιλῶ συνέχεια γιά τόν Θεό καί τόν Ἰησοῦ. Μά πῶς εἶναι δυνατόν νά περπατῶ στήν γῆ, ἔστω κουτσαίνοντας, καί νά μήν δίνω ὅλη μου τήν καρδιά καί τό μυαλό καί τήν ψυχή καί ὅλο μου τό εἶναι στόν Χριστό πού μοῦ ἔδωσε τήν ζωή; Ἄν λοιπόν νομίσετε ὅτι εἶμαι ἀνόητη, αὐτό θά εἶναι ἄλλο ἕνα κόσμημα στήν κορῶνα πού φορῶ. Ὅλος ὁ σκοπός τῆς ζωῆς μου εἶναι νά κάνω τόν Θεό νά χαίρεται.
Ἐλπίζω μερικά ἀπ’ αὐτά πού εἶπα νά ἔχουν νόημα. Ἁπλᾶ βγῆκαν μέσα ἀπό τήν καρδιά μου. Ὁ Θεός νά σᾶς εὐλογεῖ.
«ΕΝΟΡΙΑΚΗ
ΕΥΛΟΓΙΑ» Ἰανουαρίου 2012
Τεύχος 115
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου